Park Narodowy Połoniny – najbardziej wysunięty na wschód park narodowy Słowacji, leży na granicy z Polską i Ukrainą. Zajmuje powierzchnię blisko 30 tys ha, z pasmem ochronnym ponad 10 tys ha. Obejmuje obszar Wierchów Bukowskich (najwyższy szczyt Kremenec, 1208 m n.p.m. jest najbardziej wysuniętym na wschód miejscem na Słowacji, gdzie zbiegają się również granice trzech krajów: Słowacji, Polski i Ukrainy. Połoniny to największy na Słowacji skoncentrowany na jednym terenie obszar puszczy (złożony głównie z kilkusetletnich jodeł i buków). Jednocześnie charakterystyczne dla tego obszaru są połoniny czyli łąki na grzbietach gór (np. w okolicach Pľaše, Ďurkovca, Riabej skały i Kamiennej łąki). W Parku wyznaczono 6 Narodowych Rezerwatów Naturalnych: Stužica, Jarabá skała, Rožok, Pľaša, Havešová i Stinska. W 2007 roku na listę Światowego Dziedzictwa Przyrodniczego UNESCO wpisano rezerwaty Stužica, Havešová i Rožok, wraz z puszczą Kyjovský prales położoną w pobliskich górach Vihorlatské vrchy.
Połoniny to tereny ciche i spokojne, jeszcze nie rozwinięte turystycznie. Najlepszym punktem wyjścia do wędrówek jest gmina Nová Sedlica.
Na terenie Parku liczne kościółki drewniane obrządku wschodniego (np. Topoľa, Uličské Krivé, Ruský Potok, Jalová)
